11 Aralık 2011 Pazar

On iki Ay

Bahçe EKİM'ini bitirdikten sonra KASIM işlerine başladım, daha sonra kafayı ARALIK bırakıp, OCAK'ı yaktım...keyfe baktım...baharı bekledim...yağmurlarla yıkanıp, karlarla oynadım ve   ŞU BATan güneşin yamaçlarından kendimi bırakırken boşluklara MARTılara bölüp bölüp attım heyecanımı..NİSANlarda hulohoplar çeviren insanları topladım mahsun çalılıkların ardından. zardan adamlarrın düşeşlerinde "bak, aylardan MAYIS.
aşık olmalı, uçurtma yapmalıyız""" nidaları yankılanırken HAZİRANlarda ölmek zorlaştı..TEM otoyolundan MUZlar dağıtıldı yurdumun burjuvalarına..AĞUSTOS sıcaklarında üstleri kirletebilecek çamur yığınları bulundu sonra..
iskender pala anlattı bize gelen hazanı..VE uçuk benizli koşuşturmacalar, yeniden kurulan defter–kitap pazarı sarıp sarmaladı halkımı... eski okul çantasına kalem yerine ancak gözyaşını koyarak okula giden minik adımlar giriverdi evlere....EYLÜL işte; nâm–ı diğer, acının mührü...nâm-ı diğer melal... 
üneşin yamaçlarından kendimi bırakırken boşluklara MARTılara bölüp bölüp attım heyecanımı..NİSANlarda hulohoplar çeviren insanları topladım mahsun çalılıkların ardından. zardan adamlarrın düşeşlerinde "bak, aylardan MAYIS.
aşık olmalı, uçurtma yapmalıyız""" nidaları yankılanırken HAZİRANlarda ölmek zorlaştı..TEM otoyolundan MUZlar dağıtıldı yurdumun burjuvalarına..AĞUSTOS sıcaklarında üstleri kirletebilecek çamur yığınları bulundu sonra..
iskender pala anlattı bize gelen hazanı..VE uçuk benizli koşuşturmacalar, yeniden kurulan defter–kitap pazarı sarıp sarmaladı halkımı... eski okul çantasına kalem yerine ancak gözyaşını koyarak okula giden minik adımlar giriverdi evlere....EYLÜL işte; nâm–ı diğer, acının mührü...nâm-ı diğer melal

2 Aralık 2011 Cuma

Hoşça Kal Sakarya




Adanın son gününde,anne eli değen çıtır böreklerin kokusu sarmışken evin duvarlarını "gitmeler" kabarıveriyor sol yanımda..



Sıcak,yeşil,huzur dolu bir ovadan omuzlarına kar yüklenmiş,soğuk,korku saçan dağlara doğru yol almanın zorluğunu,





Biliniz ki; şilanımın,ekinimin,azatımın,ömerimin,kurbanımın,esmamın ve tüm çocuklarımın kömür gözlerindeki ferahlığı tahayyül ettikçe unutmakla kalmıyor çehremde oluşan tebessümden alıyorum kudretlerin en yücesini.


Şimdi gitme vakti.


Elveda..